ÖĞRETMENLER GÜNÜ

ÖĞRETMENLER GÜNÜ

Kurtuluş savaşı kazanıldıktan ve cumhuriyetin ilanından sonra Atatürk, “ESAS SAVAŞ ŞİMDİ BAŞLIYOR, BU SAVAŞ CEHALETE KARŞI VERİLECEK OLAN SAVAŞTIR” diyor.

Cumhuriyet ilanından bu yana 87 yıl geçti. Cehaletle savaşı kazanamadık. Çünkü 1950 den sonra, eğitime ve öğretmenlerimize yeterli önemi vermedik.

Köy enstitülerini kapattık. 1980 den sonra da öğretmen okullarını kapattık.

Kutsal, çok önemli ve saygın bir meslek olan öğretmenliği bu günkü durumuna getirdik.

Son yapılan ankette; öğretmenlerin % 79.9'unun kredi kartı borcu, % 68.8'inin banka kredi borcu var. Yani geçim sıkıntısı çekiyor. % 30.2 si öğretmen olduğu için pişmanmış. Aslında bu sorunlar ülkemizin bütün çoğunluğunun sorunudur.

Sevgili öğretmelerimiz “ÖZELLİKLE İLÖĞRETİM OKULU ÖĞRETMENLERİMİZ”;

Bütün sorunlarınızın çözümü için demokratik haklarınızı kullanarak mücadele etmelisiniz. Bu sizin en temel hakkınızdır. Ancak kesinlikle ve kesinlikle, atandığınız yeri, kadronuzu, maaşınızı ve daha birçok sıkıntılarınızı mazeret göstererek, izin, rapor alarak çocuklarımızı eğitimden mahrum bırakmayın.

Böyle yapmakla cezayı masum çocuklarımıza ödetirsiniz.

Başka bir araştırma sonucunda ise; 41 yaşından üzeri öğretmenlerin öğrencilerini sevdiği, 20-25 yaş arası öğretmenlerin sevmediği anlaşılmış.

Sevgili genç öğretmenler. Çocukları sevmiyorsanız öğretmenlik yapmayın. Ülkemizin geleceği çocuklara ve ülkemize zarar verirsiniz.

Köy enstitüsü ve öğretmen okulu mezunları öğretmenlerle konuşun. Nasıl yetiştirildikleri, ne sıkıntılar çektikleri ve çocukları nasıl eğittikleri konusunda bilmediğiniz çok şey öğreneceğinizden eminim. Bu köy öğretmenlerden biri de CEYHUN ATUF KANSU dur.

Bundan 41 yıl önce 1969 yılında Bergama lisesi ilk mezunlarını verdi. O yıl şiir yarışması yapılmıştı. BERKAY arkadaş onun “DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİ” şiirini okudu ve birinci oldu. “Ben han duvarları şiirini okumuştum. BERKAY arkadaş şiiri o kadar güzel ve içten okumuştu ki, benimde oyum olsa ona verirdim.”

Bir köy öğretmeninin çocukları, öğrencilerini nasıl sevdiğini çok güzel anlatan ve her öğretmenler gününde okunan bu şiiri bütün öğretmenlerimize “özellikle genç öğretmenlerimize” “ÖĞRETMENLER GÜNÜ” hediye olarak kabul etmelerini istiyorum.

DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİ

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Bütün çiçeklerini getirin buraya,
Öğrencilerimi getirin, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer.

Bütün köy çocuklarını getirin buraya
Son bir ders vereceğim onlara,
Son şarkımı söyleyeceğim,
Getirin, getirin... ve sonra öleceğim.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum,
Kaderleri bana benzeyen,

Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları,
Geniş ovalarda kaybolur kokuları...
Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri...

Hepinizi, hepinizi, gelin görün bizi,
Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini,
Bacımın suladığı fesleğenleri,
Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
Avluların pembe entarili hatmisini,
Çoban yastığını, Peygamber çiçeğini de unutmayın,
Hepsini, hepsini bütün çiçeklerini istiyorum.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Ben köy öğretmeniyim, bir bahçıvanım,
Ben bir bahçe suluyordum gönlümden,
Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden,
Ne güller fışkırır çilelerimden,
Kandır, hayattır, emektir, benim güllerim,
Korkmadım, korkmuyorum ölümden,
Siz çiçek getirin, yalnız çiçek getirin.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Baharda Polatlı kırlarında açan,
Güz geldi mi Kop dağına göçen,
Yörükler yaylasında Toroslarda eğleşen,
Muş ovasından, Ağrı eteğinden,
Gücenmesin bütün yurt bahçelerinden,
Çiçek getirin, çiçek getirin örtün beni,
Eğin türkülerinin içine gömün beni.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
En güzellerini saymadım çiçeklerin,
Çocukları, öğrencilerimi istiyorum,
Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini,
Köy okullarında açan, gizli ve sessiz,
O bakımsız, ama kokusu eşsiz çiçek,
Kimse bilmeyecek, seni beni kimse bilmeyecek,
Seni beni yalnız örtecek, yalnız örtecek.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Okulun duvarı çöktü altında kaldım,
Ama ben dünya üstündeyim, toprakta,
Yaz, kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta,
Çile çektim, yalnız kaldım ama yaşadım,
Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir,
Şimdi sustum, örtün beni, yatırın buraya,
Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Ben mezarsız yaşamayı diliyorum,
Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum,
Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın,
Tarümar olmasın istiyorum, perişan olmasın,
Beni bilse, bilse çiçekler bilir, dostlarım,
Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim,
Çiçeklerde açar benim gizli arzularım.
CEYHUN ATUF KANSU

Bütün öğretmenlerin “ÖĞRETMENLER GÜNÜNÜ” kutlarım. 23.11.2010